Buiten is het herfst….. Binnenín jou is het……?
Wind, regen, vallende bladeren, je kunt je er teneergeslagen door voelen. En denken dat dat nu eenmaal bij dit jaargetijde hoort. Maar dat hoeft niet!!!
Je kunt er ook van genieten ! Het is maar net wat er zich in je hoofd en je leven afspeelt, hoe je je voelt. En gelukkig zijn we voor hoe we ons voelen niet afhankelijk van wat er om ons heen gebeurt. Al lijkt dat soms wel zo. En ervaren we het regelmatig zo, ik ook!
Wat ben ik blij dat ik jaren geleden besloten heb om mijzelf aan te kijken. En waar nodig aan te pakken. En dat ook gedaan heb! Dat was zeker niet altijd makkelijk. En bepaald niet altijd leuk. Het blijft werk in uitvoering. En wat heeft het ondertussen ook veel opgeleverd! Ik weet dat ikzelf mijn binnenwereld kan beïnvloeden. En, nog belangrijker, ik weet ook hóe ik dat kan doen.
En, het allerbelangrijkst, ik weet dat ik hierin niet alleen sta, er is innerlijke assistentie. Hhhuuhhh?!?
Hier kom ik op een vlak dat heel wat tijd nodig had voordat ik het toeliet, terwijl ik het tegelijkertijd altijd wel ergens heb geweten en gevoeld.
De ziel als spirituele kern
In mij, en in elk mens, zit een kern, een essentie, sommigen noemen het een ziel of een bron, die onvervreemdbaar is. Ik heb dat altijd wel geweten, en tegelijkertijd had ik mij ervan afgesloten. “Talk to the hand. Dat gezweef, niets voor mij.” Mijn hoofd houdt ervan dingen te begrijpen en te kunnen sturen. Misschien herken je dit ook, in jezelf of bij mensen in je omgeving. Daar is een hoofd ook goed in, nadenken, analyseren, ordenen etc. En daar is ook helemaal niets mis mee, integendeel! We hebben ons hoofd hard nodig, ook ik.
De ziel, onderdeel van het veld van bewustzijn
Ik heb mijzelf -eindelijk!- toestemming gegeven om het bestaan van dat grote veld van bewustzijn te erkennen. Ik mag van mijzelf de informatie en de ondersteuning die dat veld bevat toelaten, ernaar luisteren. Dat geeft ondersteuning, juist ook op de momenten dat ik de herfststormen, innerlijk en buiten mij, vooral vies, nat en koud vind. Er niet van kan genieten, niet zie welke mogelijkheden ze ook bieden. Ook jij kunt jezelf de ruimte geven en je openen voor dit grote veld van bewustzijn. En de kracht, de lichtheid en de voeding ervan gaan ervaren.
Dit grote veld van bewustzijn durven erkennen en kunnen voelen geeft het plezier, het vertrouwen en het lef om deze blog te schrijven. Met het voelen van het veld kan ik zo een rondje in het park te gaan rennen en mijn hoofd dan helemaal loslaten. Ik hoef dan niet anders dan alleen de wind te voelen, de bomen te zien, het ritselen van de bladeren onder mijn voeten te horen, de herfst te ruiken. Wetende dat er ondersteuning is uit het grote veld van bewustzijn kan ik de herfst helemaal toelaten en kan ik ervan genieten!
En ook als mijn hoofd weer aangaat bij het werk dat ik doe, laat ik deze verbinding met het veld er zijn. En doe ik wat er moet gebeuren, met plezier en lichtheid .
En als die verbinding met het veld er even niet is, als ik er niet bij kan, dan ben ik blij met alles dat ik zélf kan doen om met een andere bril naar de wereld te kijken. Wat vervolgens weer de toegang tot de verbinding met mijn kern en het veld weer veel makkelijker maakt. Ik ben hoe dan ook niet alleen, ook al lijkt dat soms zo! Er is veel hulp! En dat maakt mij, en jou dus ook, als mens veel krachtiger dan we vaak door hebben. Wat een zegen!